Leave no one behind และผู้ลี้ภัยถึงควรได้รับการฉีดวัคซีนเหมือนกัน Tag  HealthandWellbeingsdg10sdg17SDG3 เขียนเมื่อ 21 มกราคม 2564 ถิรพร สิงห์ลอ เมื่อพูดถึงประเด็นการฉีดวัคซีน เรานึกถึงการเข้าถึงวัคซีนสำหรับคนสัญชาตินั้นเท่านั้น ทว่าประเด็นผู้อพยพโยกย้ายถิ่นฐานและผู้ลี้ภัยมีความสำคัญไม่แพ้กัน  อพยพ ด้วยเหตุที่มักเป็นกลุ่มที่ได้รับผลกระทบและตกหล่นไปจากการป้องกันโรคด้วยวัคซีนตามมาตรการสาธารณสุข (under-immunized population groups) อย่างการที่ผู้อพยพโยกย้ายถิ่นฐานและผู้ลี้ภัยในฝากฝั่งทวีปยุโรปมักเผชิญกับอุปสรรคทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และการศึกษา ในการเข้าถึงบริการฉีดวัคซีนป้องกันโรคใด ๆ เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันในประเทศเจ้าบ้าน การศึกษาระบาดวิทยาแบบ Seroprevalence แสดงให้เห็นว่าแม้จะมีวัคซีนสำหรับโรคที่ป้องกันได้แต่ก็ยังมีจำนวนภูมิคุ้มกันที่ต่ำกว่าปกติอยู่ บ่งชี้ว่ามีการให้วัคซีนที่ยังไม่ครอบคลุมมากนักในกลุ่มประชากรดังกล่าวเมื่อเทียบกับประชากรเจ้าบ้าน นั่นทำให้ในช่วงการแพร่ระบาดของโรค กลุ่มประชากรนี้กลายเป็นกลุ่มที่เปราะบางมากขึ้น และอาจเป็นบ่อเกิดในการฟื้นตัวของโรคดังกล่าวอีกครั้ง องค์การอนามัยโลก (WHO) ทำการศึกษาและเสนอว่า จำเป็นต้องมีนวัตกรรมทางนโยบาย/มาตรการการฉีดวัคซีนแห่งชาติมาใช้แก้ไขปัญหาเหล่านี้ หากสามารถควบคุมโรคได้ประมาณหนึ่งแล้วควรมีการให้วัคซีนกับคนกลุ่มนี้โดยเร็วที่สุด หรือ การมีคลินิกฉีดวัคซีนเคลื่อนที่บริการ คลินิกดูแลสุขภาพแบบรวมหลายบริการสาธารณสุข รวมถึงการพิจารณารณรงค์ฉีดวัคซีนจำนวนมากเพื่อแก้ไขปัญหาช่องว่างของการมี/ไม่มีภูมิคุ้มกัน โดยต้องคำนึงว่าเป็นการให้วัคซีนโดยไม่เกี่ยงสภาพความเป็นอยู่หรือกลุ่มคนที่เข้าถึงยากมากขนาดไหน