ผลกระทบของการเพิ่มประชากรอย่างรวดเร็วทำให้ที่อยู่อาศัยของแพนด้ายักษ์ถูกทำลาย ในความพยายามที่จะปกป้องแพนด้ายักษ์ รัฐบาลจีนบังคับใช้คำสั่งห้ามตัดไม้ในเขตอนุรักษ์แพนด้ายักษ์ แผ่นดินไหวขนาด 8.0 ในปี 2008 เกิดขึ้นที่มณฑลเสฉวน ซึ่งเป็นที่อยู่ของหมีแพนด้ายักษ์ แผ่นดินไหวได้ฝังไม้ไผ่ส่วนใหญ่ของหมีแพนด้ายักษ์ไว้ใต้หินและโคลนจำนวนมาก ในช่วงทศวรรษที่ 1940 รัฐบาลจีนได้เริ่มความพยายามในการอนุรักษ์เพื่อปกป้องหมีแพนด้า ในปี พ.ศ. 2506 เขตอนุรักษ์แพนด้าแห่งแรกก่อตั้งขึ้นในจีนตอนใต้ หมีแพนด้าถูกจัดให้เป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ หมีแพนด้า ในทศวรรษที่ 1980 วันนี้มีแพนด้ายักษ์ 40 ตัวสำรองในจีน เขตสงวนเหล่านี้จำเป็นต้องเชื่อมต่อผ่านทางเดินเพื่อลดความโดดเดี่ยวและการกระจายตัวของประชากรแพนด้ายักษ์ ขณะนี้หมู่บ้านและกิจกรรมของมนุษย์ปิดกั้นช่วงเปิดสำหรับการย้ายถิ่น การกระจายตัวของพื้นที่แพนด้ายักษ์เป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลต่อการผสมพันธุ์ ปัญหาอีกประการที่เกี่ยวข้องกับการแตกกระจายของพื้นที่แพนด้ายักษ์ก็คือ ต้นไผ่จะออกดอกและตายทุกๆ 20 ปี เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น แพนด้ายักษ์จำเป็นต้องอพยพไปยังพื้นที่ใหม่ มีรายงานเกี่ยวกับแพนด้ายักษ์ที่หิวโหยเมื่อไม่สามารถหาต้นไผ่ในพื้นที่ใหม่ได้ การทำลายที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของแพนด้ายักษ์ การลดลงของป่าไผ่ที่มีอยู่ และการขยายจำนวนประชากรมนุษย์ คือภัยคุกคามหลักของแพนด้ายักษ์