ในช่วงแรกของการล่าอาณานิคมอย่างเป็นทางการในแอฟริกา บางครั้งการต่อต้านทางทหารอาจได้ผล แต่ก็เกิดขึ้นได้ยาก โดยทั่วไปแล้ว ชาวยุโรปมีอาวุธและองค์กรที่จะเอาชนะกองทัพแอฟริกันและพิชิตสังคมของพวกเขา การสู้รบอย่างโจ่งแจ้งเช่นนี้สงบลงมาก ลัทธิ ในครึ่งศตวรรษข้างหน้า ในขณะที่การต่อต้านแบบใต้ดินที่ลึกซึ้งกว่านั้นยังคงอยู่ แต่การต่อต้านทางทหารกลับมารุนแรงอีกครั้งหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เมื่อการเมืองโลกเปลี่ยนไป อาวุธและยุทธวิธีใหม่ๆ ทำให้ชาวแอฟริกันขับไล่ชาวยุโรปออกจากทวีปได้ ในปี 1905 Tanganyika อยู่ภายใต้การปกครองของเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ และผู้ตั้งถิ่นฐานประมาณ 300 คนได้เข้ายึดครองดินแดนที่ดีที่สุด คนพื้นเมืองจำนวนมากกลายเป็นแรงงานที่ได้รับค่าจ้างต่ำซึ่งต้องจ่ายภาษีด้วย หลายคนต้องทำงานฟรีในไร่ฝ้ายปีละ 28 วัน เมื่อความไม่พอใจเพิ่มขึ้น ผู้เผยพระวจนะชื่อ Kinjikitile Ngwale ใช้ศาสนาเพื่อรวมผู้คนในชุมชนต่างๆ เขาอ้างว่าพระเจ้าได้บอกเขาว่าถ้าทุกคนรวมเป็นหนึ่งและต่อสู้เพื่ออิสรภาพ บรรพบุรุษของพวกเขาจะกลับมาช่วยเหลือพวกเขา เขาสร้างศาลเจ้าขนาดใหญ่ และในไม่ช้าก็ดึงดูดสาวกจากชุมชนต่างๆ มากมาย – มากถึง 20 กลุ่มชาติพันธุ์ ตามรายงานบางฉบับ ผู้นำขบวนการหลายคนบอกคนของพวกเขาว่าพวกเขาจะรอดพ้นจากกระสุนปืนของเยอรมัน Selemani Mamba คนหนึ่งบอกกับผู้ติดตามของเขาว่า เราจะไม่ตาย