นาฬิกาข้อมือสวมใส่ครั้งแรกโดยทหารในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 โดยตระหนักถึงความสำคัญของการประสานการซ้อมรบในช่วงสงครามมากขึ้นโดยไม่ต้องเปิดเผยแผนการให้ศัตรูทราบผ่านการส่งสัญญาณ Garstin Company of Londonได้จดสิทธิบัตรการออกแบบ "Watch Wristlet" ในปี 1893 แต่อาจมีการออกแบบที่คล้ายกันจากปี 1880 นายทหารในกองทัพอังกฤษเริ่มใช้นาฬิกาข้อมือระหว่างการรณรงค์ทางทหารในยุคอาณานิคมในคริสต์ทศวรรษ 1880 เช่น ระหว่างสงครามอังกฤษ-พม่าใน พ.ศ. 2428 ระหว่างสงครามโบเออร์ครั้งที่หนึ่งในปีพ.ศ. 2423–2424 ความสำคัญของการประสานการเคลื่อนไหวของกองทหารและการประสานการโจมตีกับกลุ่มกบฏโบเออร์ที่มีการเคลื่อนที่สูงกลายเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง และต่อมาการใช้ นาฬิกา ข้อมือก็แพร่หลายในหมู่เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อย บริษัทMappin & Webbเริ่มผลิต "นาฬิกาหาเสียง" ที่ประสบความสำเร็จสำหรับทหารในระหว่างการหาเสียงในซูดานในปี พ.ศ. 2441และเร่งการผลิตสำหรับสงครามโบเออร์ครั้งที่สองระหว่างปี พ.ศ. 2442-2445 ในอีกไม่กี่ปีต่อมา ในยุโรปภาคพื้นทวีปGirard-Perregauxและช่างทำนาฬิกาชาวสวิสรายอื่น ๆ เริ่มจัดหานาฬิกาข้อมือให้กับนายทหารเรือเยอรมันในราวปี พ.ศ. 2423