ในที่สุดก็มาถึง:   ดูหนังออนไลน์  ภาพยนตร์เรื่องแรกใน Marvel Cinematic Universe ที่มีซูเปอร์ฮีโร่หญิงเป็นศูนย์กลางและผู้หญิงทำหน้าที่เป็นผู้กำกับร่วมและนักเขียน สิ่งเหล่านี้เป็นความสำเร็จที่ไม่เคยมีมาก่อน น่าตื่นเต้น และเกินกำหนดมายาวนานภายในโรงไฟฟ้าวัฒนธรรมป๊อปที่ถูกครอบงำโดยเรื่องเล่าและนักเล่าเรื่องผู้ชายมาช้านาน

เหตุใด "กัปตันมาร์เวล" จึงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เป็นเรื่องปกติและค่อนข้างตลก มันเข้ากันได้อย่างปลอดภัยภายใน MCU แต่ยังใช้งานได้เพียงพอในฐานะเอนทิตีแบบสแตนด์อโลน แต่ตัวละครและนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมที่เล่นเป็น บรี ลาร์สันเจ้าของรางวัลออสการ์สมควรได้รับมากกว่าที่ดี พวกเขา —และสาวๆ ทุกหนทุกแห่งที่มอง “กัปตันมาร์เวล” ด้วยสายตาที่เบิกกว้างและความหวังสูงที่จะได้เห็นตัวเองบนจอ—สมควรได้รับผู้เปลี่ยนเกมในแนวทางของ “ แบล็ค แพนเธอร์ ” หรือแม้แต่ “ ผู้พิทักษ์จักรวาล ” หรือ “ ด็อกเตอร์ ” แปลก ”

“Captain Marvel” ส่วนใหญ่จะเกิดขึ้นในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 และรู้สึกเหมือนถูกสร้างขึ้นในตอนนั้นเช่นกัน ในแง่ของความกล้าหาญทางเทคนิคและความลึกซึ้งทางอารมณ์ นี่ไม่ใช่คำชม สำหรับตัวอย่างแรก อาจเป็นการจงใจ—ยังเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของการหมกมุ่นอยู่กับความคิดถึงในยุคนั้นควบคู่ไปกับเพลงแนวกรันจ์เก๋ไก๋และพลังของหญิงสาว บทนำที่ยืดเยื้อในอวกาศและซีเควนซ์แอ็กชันขนาดใหญ่ให้ความรู้สึกแบบย้อนยุคที่ดูน่าขบขัน แต่ก็เข้าใจยากเช่นกัน

แต่ผู้กำกับร่วมAnna BodenและRyan Fleckได้สร้างชื่อในการเขียนและกำกับละครอินดี้ที่มีตัวละครที่วาดออกมาอย่างหรูหราซึ่งต้องเผชิญกับเดิมพันที่แท้จริง “ Half Nelson ” (2006) เกี่ยวกับครูมัธยมต้นที่ติดยา เป็นภาพยนตร์ที่ทำให้Ryan Goslingอยู่บนแผนที่และทำให้เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์เป็นครั้งแรก “ น้ำตาล” (2008) เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่ใกล้ชิดและลึกซึ้งที่สุดเท่าที่เคยมีมาเกี่ยวกับเบสบอล คุณคงคิดถูกแล้วว่าการพรรณนาถึงตัวละครในชื่อเรื่อง—ชื่อจริงของแครอล แดนเวอร์ส—จะซับซ้อน น่าสนใจ และเป็นมนุษย์อย่างถาวร แม้จะมีมหาอำนาจจากต่างโลกก็ตาม แต่ในขณะที่ลาร์สันนั้นแข็งแกร่ง กล้าหาญ และมีทักษะในการพูดจาถูกจังหวะ ลักษณะของตัวละครหลักของเธอดูเหมือนจะเป็นกบฏ นั่นเป็นข้อ จำกัด เล็กน้อย (Boden และ Fleck ร่วมเขียนบทกับGeneva Robertson-Dworetและทั้งสามคนแบ่งปันเรื่องราวโดยให้เครดิตกับNicole PerlmanและMeg LeFauve ) นอกจากนี้ เธอลืมไปแล้วว่าจริงๆ แล้วเธอเป็นใคร ดังนั้นชีวิตภายในของเธอจึงค่อนข้าง ว่างเปล่าสำหรับเธอเช่นเดียวกับเรา

แม้ว่าเธอจะมีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ แต่แครอลมักพบว่าตัวเองเป็นเพียงเบี้ยที่ติดอยู่ระหว่างโลกต่างๆ ที่เธอรู้สึกราวกับว่าเธอไม่มีตัวตน ในตอนต้นของภาพยนตร์ เธอใช้ชีวิตและฝึกฝนเป็นนักรบบนดาวครีแห่งฮาลา ที่ปรึกษาของเธอ Yon-Rogg จาก Jude Lawคอยเตือนเธออยู่เสมอว่าอย่าปล่อยให้อารมณ์ของเธอได้รับสิ่งที่ดีที่สุดจากเธอ - ความเห็นที่แหลมคมเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องเพศหญิงที่ว่าผู้หญิงมีอารมณ์รุนแรงเกินไปที่จะรับมือกับงานที่ยากลำบาก และ “กัปตันมาร์เวล” เต็มไปด้วยข้อความที่ไม่ละเอียดอ่อน แต่หลังจากที่ Skrulls ศัตรูที่แปลงร่างได้ซึ่งนำโดย Talos ( Ben Mendelsohn ) ผู้ผยองได้จับตัวเธอเข้าคุกในระหว่างการต่อสู้ เธอก็หลบหนีและลงจอดบนดาวดวงอื่น: ของเราเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เธอพบว่าตัวเองเป็นปลาที่ขึ้นจากน้ำในเขตเมืองใหญ่ของลอสแองเจลิส

ที่นี่เองที่ “กัปตัน มาร์เวล” ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเฉพาะทศวรรษที่ตลกขบขัน: วิดีโอบล็อกบัสเตอร์! เพจเจอร์สองทาง! อินเทอร์เน็ตผ่านสายโทรศัพท์! เราก็ง่อยมาก มันคือภาพยนตร์แห่งการจำที่ว่างเปล่า—เป็นเวอร์ชั่นของยุค 90 ที่ “ Ready Player One ” พึ่งพาวัฒนธรรมป๊อปยุค 80 อย่างมากเพื่อกระตุ้นการตอบสนองที่อบอุ่นและรู้เท่าทัน “เฮ้ กัปตันมาร์เวลผูกกระดุมผ้าสักหลาดลายสก๊อตรอบเอวแบบที่ฉันเคยทำตอนเรียนมหาวิทยาลัย! เย็น." ช่วงเวลาและรูปภาพเหล่านี้ดีสำหรับการหัวเราะเบา ๆ และไม่มากไปกว่านี้

แต่เมื่อแครอลเริ่มปะติดปะต่อประวัติของเธอในฐานะนักบินทดสอบของกองทัพอากาศ “Captain Marvel” ก็เริ่มรู้สึกเหมือนเป็น “ Top Gun ” เวอร์ชั่นผู้หญิง นี่เป็นคำชมจริงๆ ส่วนต่าง ๆ บนโลกที่แครอลคว้าความทรงจำในอดีตของเธอและค้นพบความแข็งแกร่งและความกล้าหาญของเธอในปัจจุบัน (และในห้องนักบิน) คือจุดเด่นของภาพยนตร์เรื่องนี้ แอนเน็ตต์ เบนิงผู้น่าเกรงขามอยู่เสมอปรากฏตัวขึ้นในชั่วพริบตาในฐานะผู้ให้คำปรึกษาลึกลับในชาติที่แล้วของแครอล และลาชานา ลินช์ช่วยเผยบุคลิกของแครอลในฐานะเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ เพื่อนนักบินที่ไม่เคยได้โอกาสยิงที่เธอสมควรได้รับในทำนองเดียวกัน เพราะเธอเป็นผู้หญิงและเป็นแม่ที่ยังสาว

อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ที่ให้รางวัลมากที่สุดและให้ความบันเทิงอย่างสม่ำเสมอของแครอลคือกับเจ้าหน้าที่ SHIELD หนุ่ม นิค ฟิวรี ซึ่งรับบทโดยซามูเอล แอล. แจ็กสัน ที่แก่ชราอย่าง มีมนต์ขลังในวิชวลเอฟเฟกต์เล็กน้อย ผลลัพธ์นั้นไร้รอยต่ออย่างแท้จริง คุณจะลืมไปเลยว่าคุณกำลังมองผู้ชายอายุ 70 ​​ปี ( คลาร์ก เกร็กกลับมารับบทที่เคารพนับถือในฐานะเจ้าหน้าที่โคลสัน ไม่ค่อยเชื่อนัก แต่ก็ดีเสมอที่ได้พบเขา) ลาร์สันและแจ็คสันแสดงให้กันและกันได้อย่างสวยงาม แลกเปลี่ยนคำหยอกเย้าที่ร่าเริงและการแสดงความรักต่อกันได้อย่างง่ายดาย ภารกิจของพวกเขาคือค้นหาสิ่งของที่เป็นก้อนอวกาศเรืองแสง—คุณรู้ว่ามันคืออะไรและทำไมมันถึงสำคัญหากคุณติดตามภาพยนตร์เหล่านี้—และป้องกันไม่ให้มีผู้ไม่หวังดี แต่นั่นคือองค์ประกอบที่น่าสนใจน้อยที่สุดของ “Captain Marvel” 

แต่ความสนิทสนมกันระหว่างเธอกับแจ็คสัน และต่อมากับเมนเดลโซห์นผู้เฉลียวฉลาดและแมวเหมียวสีส้มจอมขโมยซีนอย่างน่าอัศจรรย์ที่ชื่อว่ากูส ในที่สุดก็เป็นเครื่องเตือนใจว่าตัวละครของลาร์สันมีน้อยเพียงใด ไม่เหมือนกับบทบาทของกัปตันอเมริกาในอเวนเจอร์ส กัปตันมาร์เวลทำหน้าที่ในฐานะผู้หญิงตรงๆ สมอเรือที่มั่นคงในทะเลแห่งบุคลิกที่ใหญ่โตและหมุนวน แน่นอน ในที่สุดเธอก็แสดงพลังออกมาอย่างเต็มที่ และเป็นสาวประเภทไฟแรงที่อลิเซีย คีย์สพูดถึง แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจว่าเธอเป็นใคร เราจะไปสนใจสิ่งที่เธอกำลังมอดไหม้ได้อย่างไร

เมื่อพูดถึงดนตรี ผู้อยู่เบื้องหลัง “Captain Marvel” ได้ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ในเพลงประกอบภาพยนตร์ รวมถึงเพลงจากยุค 90 ที่ขับเคลื่อนโดยผู้หญิง เช่น TLC, Garbage, Elastica, Salt-n-Pepa และการใช้จมูกอย่างเจ็บปวด ของ No Doubt เรื่อง “Just a Girl” ระหว่างฉากต่อสู้ที่ซับซ้อนเป็นพิเศษ พลังของหญิงสาว (และพลัง grrl) ส่งเสียงดังและชัดเจน หากกลวงไปหน่อย